De gevangenis in na een biertje

Hallo allemaal,

Het is al weer een tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen (waarbenjij.nu stuurt zelfs al mailtjes of ik nog leef), dus hierbij weer wat nieuw leesvoer!

Er zijn namelijk nog een aantal toeristische tripjes geweest sinds mijn laatste reisverslag, die het vermelden waard zijn. Zo ben ik met Jochem naar het Carlton Brewhouse geweest, één van de grootste brouwerijen van Australië. Hier kregen we een rondleiding door een hyperactieve vrouw die het allemaal wel leuk aan elkaar wist te praten. Er werden daar zo’n 13 soorten bier gebrouwen, dus het was best een groot industrieterrein. Het grappige was dat er overal lijnen op de vloer geverfd waren, die aangaven waar de bierleidingen liepen. Ja je leest het goed, het bier werd door grote ondergrondse leidingen van het ene gebouw naar het andere gepompt. Erg leuk en een beetje leerzaam zelfs, maar het ging natuurlijk om het proeven (we blijven toch studenten hè). We hebben daar zo’n beetje alle soorten geproefd (van de één wat meer dan van de andere) en we waren uiteindelijk nog als laatste in de brouwerij. En ik weet niet of het iets Australisch is of iets raars van die brouwerij, maar op het einde kwam het personeel met kostuums aanzetten die we aan konden trekken om daarin ons eigen bier te tappen (en voor het Kodak-momentje natuurlijk). Aangezien dat biertappen ons wel aansprak (het betekende namelijk ook meer gratis bier), hebben wij ons uiteindelijk ook maar in een bierglas-pak gehesen. Zie Picasa (https://picasaweb.google.com/107704368190739961492/Melbourne?authuser=0&authkey=Gv1sRgCPWoiaiWjKTatwE&feat=directlink) voor de totaal niet genante foto’s :)

Verder is ons huis weer eens verbouwd op een totaal onredelijke manier. De manager van ons huis stuurde ons op een dag een smsje dat we onze kamers open moesten laten, want er zou die dag een nieuwe rookmelder opgehangen worden. Allemaal leuk en aardig, maar toen ik thuiskwam van mijn stage was de keuken een complete ravage; er zat een gigantisch gat in de muur, een groot stuk pleisterwerk was van de muur af, en alles, maar dan ook echt alles (douche, toilet, keuken, gang, borden, bestek), zat onder het witte bouwgruis. Lekker dan. En het grappigste was nog, dat de rookmelder niet vervangen was. Iedere opeenvolgende dag zijn de bouwwerkzaamheden in de keuken erger geworden en werd het huis een grotere puinzooi, totdat na een dag of 5 de climax bereikt was en het klaar was. Wat bleek: de uitgang van de gang naar de keuken moest een beetje breder gemaakt worden. Nou dat is gelukt :) Het huis werd gelukkig een week later al schoongemaakt, dus we hoefden ons maar een week te wassen in het bouwgruis en te eten van stoffige borden.

Daarnaast ben ik nog naar de Old Melbourne Gaol (spreek je uit als djeejl) geweest, een oude gevangenis die tegenwoordig niet meer gebruikt wordt, maar nog dienst doet als museum. Best leuk om allemaal eens te zien, vooral omdat hier de Australische volksheld Ned Kelly opgehangen is. Deze kerel heeft een eeuw geleden best een flink aantal mensen vermoord, dus dan word je een volksheld in Australië vanwege je lef, ofzoiets :) Het hoogtepunt was echter toch wel de Police Watch House tour. Hier werd je in het perspectief van een gevangene geplaatst en op die manier door de gevangenis geloodst. Zo kon je dus zelf ervaren hoe het voelde om gevangen te worden genomen en opgesloten te worden. Wat vooral vet was, was dat onze vrouwelijke sergeant best een goede actrice bleek te zijn. We werden bij de ingang door haar opgehaald, en er werd gelijk naar ons hoofd geschreeuwd “OK GUYS AND GALS, GET YOU’RE ARSES IN HERE! GALS LINE UP ON THIS WALL, AND GUYS ON THAT WALL, SHOULDER TO SHOULDER! YES LIKE THAT! FIRST RULE: DO NOT TOUCH ANYTHING IN THIS PRISON! SO GET YOUR F*CKING BACKS OFF MY WALL!

Je begrijpt, de toon was gezet. Best een geslaagde trip dus ;)

Ten slotte heb ik mijn stage nu zo’n beetje afgerond. Ik heb mijn verslag (op een paar aanpassingen na) af en heb afgelopen vrijdag mijn eindpresentatie gehouden. Die presentatie ging zo goed, dat mijn begeleider na afloop gedurende een kwartier heeft lopen te preken over hoe goed ik wel niet was en dat hij een glorieuze toekomst voor me zag liggen (als editor van een wetenschappelijk tijdschrift of iets dergelijks). Als ik eraan terug denk moet ik bijna nog blozen :P Daarnaast was hij best lyrisch over de eerste versie van mijn verslag, en dat alles vertaalde zich in een fijne kater op de zaterdagochtend en een 9.6 als eindcijfer voor mijn stage. Zoals de New Kids dat zeggen: BAM!

Deze week ga ik mijn verslag nog een beetje aanpassen en alles afronden. Hopelijk kunnen we deze week ook het artikel dat uit mijn stage is gekomen opsturen naar een wetenschappelijk tijdschrift. Ik ben overigens gepromoveerd naar 1e auteur op dit artikel, dus dat is erg gaaf :) De andere twee artikelen laten wat langer op zich wachten, ik verwacht dat die pas ingediend worden als ik weer terug in Nederland ben. Dat maakt echter niet uit, want aangezien ik daarop tweede auteur ben hoef ik daar niet veel aan te doen :)

En daarmee wil ik dan ook mijn reisverslagen afsluiten, want de komende 1.5 maand (ongeveer) ga ik lekker vakantie vieren met Samantha aan de oostkust van Australië! Ik zal dan (door gebrek aan internet) waarschijnlijk dus geen nieuwe verslagen meer posten. De grootse verhalen van onze reis gaan jullie dus persoonlijk van me horen als ik weer terug ben in Nederland!

Alhoewel, je weet het nooit, misschien dat er daarvoor al iets uitlekt..

Hartstikke bedankt voor jullie leuke reacties op mijn verslagen in ieder geval!