How are ya mates?!

Hallo allemaal,

Drie dagen geleden ben ik na een reis van 22 uur eindelijk aangekomen in Melbourne. Op het vliegveld werd duidelijk dat ik mijn winterjas wel kon uittrekken; met een temperatuurtje van ongeveer 25 graden (’s nachts!) en tropische planten buiten het vliegveld was de aangename toon gezet.

De eerste cultuurschok kwam op het moment dat ik de bus binnenstapte die me naar de binnenstad zou brengen. De buschauffeur vroeg: “Hey there, how are ya?” Ik stond perplex. Waar buschauffeurs in Utrecht vaak een soort grommend geluid uitstoten als je de bus binnenstapt, vroeg deze wildvreemde man gewoon hoe het met me ging. “I’m fine, thank you” antwoordde ik stamelend en vervolgde mijn weg.

De aankomst in de nachtelijke binnenstad van Melbourne was de tweede dreun van een vreemde cultuur. Vanaf het moment dat ik uit de bus stapte tot het moment dat ik in mijn hostel aan kwam, heb ik meer naar boven gekeken dan recht vooruit (wat zou kunnen verklaren waarom ik er zo onmogelijk lang over deed). Gebouwen in het stadscentrum lijken niet lager te zijn dan 4 verdiepingen. Op het moment dat ze dat wel zijn, spreek je van een weg. Het geheel kwam daarom een beetje futuristisch op me over, alsof ik scenes uit de film Inception binnen liep.

Door mijn late aankomst in het hostel (2 uur ’s nachts) kon ik meteen mijn bed in duiken en had ik geen last van een jetlag. De volgende ochtend heb ik het hostel verkend. Het is hier best groot (er verblijven hier meer dan 100 mensen per verdieping schat ik, en er zijn 3 verdiepingen), maar toch is het heel schoon en staan er geen rijen voor de douches. Je kunt zelf koken als je dat zou willen en je kunt je kleren wassen en drogen. De 4-persoonskamers zelf zijn wel heel klein en benauwd, maarja je kunt niet alles hebben.

Bij daglicht is de binnenstad even overweldigend als ’s nachts, en niet alleen door de verzengende temperatuur van 30-35 graden. Elk gedeelte heeft zijn eigen cultuur en kenmerken. Je hebt bijvoorbeeld Chinatown, waar een groot gedeelte van de Chinese gemeenschap van Melbourne gevestigd is en waar Chinese poorten en lampionnen te vinden zijn. Toevallig zijn er deze maand veel dansende draken te zien (met vuurwerk) omdat het Chinese nieuwe jaar ingeluid wordt.
Andere gedeelten van het centrum zijn juist meer Grieks georiënteerd of bevatten kolossale oude gebouwen. Opvallend is dat de helft van alle mensen die je op straat tegenkomt van Aziatische afkomst is. De meeste eettenten in de binnenstad (ook buiten Chinatown) hebben daarom een hoog sushi-gehalte. De straten in het centrum zijn volgens een rasterpatroon aangelegd, waardoor het onmogelijk is om fatsoenlijk te verdwalen.

Mijn verkenningstocht van het stadscentrum heb ik in de hierop volgende dagen voortgezet, en ik heb de Eureka Tower beklommen. Dit bakbeest van een kantoorcomplex is 92 verdiepingen hoog en naar eigen zeggen het hoogste gebouw van het zuidelijk halfrond. Je kan in een lift 88 verdiepingen omhoog in 30 seconden, waardoor je als het ware gelanceerd word en de druk op je oren toeneemt alsof je opstijgt in een vliegtuig. Het uitzicht vanaf de toren is vanzelfsprekend ook te vet voor woorden. Een mooie toevoeging is ook The Edge: een glazen doos die uit het gebouw steekt, waardoor je 88 verdiepingen recht naar beneden kunt kijken als je erin gaat staan. Helaas is het vrij prijzig om The Edge te betreden en mag je geen foto’s maken, waardoor ik het maar heb gelaten voor wat het was. Vanaf de Eureka Tower kun je pas echt goed zien hoe groot Melbourne wel niet is, je kunt niet zien wanneer het ophoudt (behalve aan de zeekant). Daarvoor is de toren te klein :P

Vandaag ben ik naar de Queen Victoria Market geweest. Dit schijnt de grootste openluchtmarkt van het zuidelijk halfgrond te zijn. Je kunt er echt alles kopen, souvenirs, kleren, eten, drinken, beesten, maar vooral masterlijke smoothies. Nothing better than a cool smoothie on a hot day!

Verders ben ik vooral bezig geweest met het zoeken naar een kamer (het slapen met 4 mensen op 1 kamer wordt op den duur irritant) en heb ik vandaag een bezoek gebracht aan de Monash University, waar ik vanaf maandag stage ga lopen. De kennismaking was veelbelovend, mijn supervisor is net zo aardig als bij alle Aussies het geval lijkt te zijn (zelfs cassières in de supermarkt vragen “Hi, how are you?” als je wil afrekenen).

Dit weekend ga ik verder met het verkennen van Melbourne (3 dagen is net genoeg voor het zien van een kleine fractie van deze monsterstad) en doen van bezichtigingen in studentenhuizen. Er is gelukkig veel aanbod van studentenkamers, dus ik hoop dat ik voor het eind van volgende week weer op kamers zit :)
I’ll keep you updated mates!

By the way, ik heb een aantal foto’s geupload naar Picasa. Voor de geïnteresseerden, dit is de link: https://picasaweb.google.com/107704368190739961492/Melbourne?authkey=Gv1sRgCPWoiaiWjKTatwE&feat=directlink