Getting settled

Hallo allemaal,

Het is alweer even geleden dat ik van me heb laten horen, dus de hoogste tijd voor een nieuw verslag! Ik zal bij het begin beginnen..

In het weekend na mijn vorige reisverslag heb ik een groep Nederlandse en Duitse studenten leren kennen (vooral geneeskunde) die ook aan de Monash University stage lopen (wel een andere campus). Daarmee heb ik een auto gehuurd en ben ik gaan surfen in Torquay, een surfstrand buiten Melbourne. Ja jullie lezen het goed, Sander “Instabiel” Kooijmans is gaan surfen. Aan het feit dat jullie dit nu lezen kunnen jullie wel afleiden dat ik het overleefd heb, al ben ik meer met mijn hoofd onder water geweest dan erboven. Een ding is echter zeker: surfen is supervet! Het is heel moeilijk (vooral op de dag dat wij gingen, want het waaide erg hard en er stonden sterke stromingen), maar wel heel bevredigend wanneer je het voor elkaar krijgt op een mooie golf op dat board te gaan staan. Dat is me gedurende de 4-uur durende sessie maarliefst 3 keer gelukt, en ik ben vastbesloten om dat record een keer te gaan verbeteren.

Met dezelfde mensen heb ik het Crown casino bezocht. Dit bevindt zich in een gigantisch complex met restaurants, bars, hotel en weet ik veel wat nog meer. Het casino zelf is monsterlijk groot, en heeft 3 verdiepingen die helemaal volgestouwd zijn met gokkasten, speeltafels en mensen die geld teveel hebben. Het is een aparte wereld daarbinnen, dat werd ons binnen 10 minuten al duidelijk. Een meisje in onze groep kreeg toen namelijk $100 van een dolgelukkige wildvreemde man, nadat hij 25x zijn inzet had gewonnen bij een speeltafel waar wij stonden te kijken. Ze probeerde het nog terug te geven maar hij weigerde keer op keer, dus zij was binnen 10 minuten al $100 rijker :P Helaas was de rest (lees: ik) niet zo fortuinlijk, maar ik ga zeker nog een keer terug om mijn verlies terug te winnen. Dan zal ik ook foto’s maken, want deze keer had ik mijn fototoestel niet bij me.

In het daarop volgende weekend ben ik met een aantal studenten naar het strand in St Kilda geweest. Daar werd het pijnlijk duidelijk dat Melbourne echt 4 seizoenen in een dag kent; Voor de hele dag was zon en gelukzaligheid voorspeld, maar in plaats daarvan was het heel erg bewolkt en ging het zelfs regenen. Stom!
Wat wel vet is, is dat er elke dag bij zonsondergang op een pier aan dat strand pinguins aan land komen om te slapen of iets dergelijks. Bij deze is de pinguin dus het eerste wilde levende dier dat ik hier gespot heb! Er mochten geen flitsers gebruikt worden om ze te fotograferen, maar rood licht was wel toegestaan. De foto’s (die te vinden zijn op mijn Picasa, https://picasaweb.google.com/107704368190739961492/Melbourne?authkey=Gv1sRgCPWoiaiWjKTatwE&feat=directlink) zijn daarom dus wat rood uitgevallen, maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk.

De dagen na het pinguins spotten ben ik vooral bezig geweest met het wassen en inpakken van kleren. Zet jullie namelijk maar schrap voor de climax van dit verhaal: sinds 1 maart zit ik weer op kamers!! Het is heerlijk om weer mijn eigen plek te hebben. Ik zit nu in een groot (enigszins eigenaardig) studentenhuis waar naar schatting 20 man woont. Het huis staat in de goede studentenwijk Carlton, vol met bars, restaurants en winkels en bevindt zich dichtbij de universiteit en stadscentrum. Het woongedeelte waarin ik zit deel ik maar met twee mensen: een Nederlandse studente en een Italiaan die slecht Engels spreekt. Dit woongedeelte met eigen badkamer en keuken is afgescheiden van de rest van het huis door een soort voordeur, maar als je een trap neemt die buiten het huis loopt, kunnen we wel de rest van het huis in. We hebben dus eigenlijk geen contact met de rest van de mensen hier. Een nadeel van de kamer is dat er geen ramen in zitten die open kunnen of naar buiten uitkijken. Ik heb wel ramen, maar die zitten op 2,5m hoogte en kijken uit op een soort leegstaand magazijn met papier voor de ramen. Vreemd en een beetje jammer, maar een ventilator, luchtverfrisser en cactus kunnen veel oplossen :) Daarentegen is het internet wel vrij snel voor Australisch doen (normaliter is de snelheid te vergelijken met die van het langzaamste internet in Nederland 10 jaar geleden).

Tot slot nog wat nieuws over mijn stage. Ik begin de chirurgische kneepjes van het vak inmiddels onder de knie te krijgen, dus er begint wat schot in mijn onderzoek te komen. Ook heb ik het voor elkaar gekregen om met toestemming van mijn supervisor op alle labs radio’s neer te zetten. Werken in stilte was de gewoonte van de mensen op mijn lab, maar ik word er persoonlijk gestoord van. Mijn supervisor was het met me eens (en werd mijn gezeur vermoedelijk ook zat), dus muziek en Australisch gebral vullen tegenwoordig het lab. De mensen hier beginnen daardoor ook wat meer los te komen heb ik het idee. Ik heb daarnaast de vrijdagse ‘beer club’ (=borrel) ontdekt, waar je goedkoop bier kan krijgen en kan ouwehoeren met mensen van het departement. Het wordt een gezellige boel hier!

Cheers!

P.S. Mijn adres is tegenwoordig

Sander Kooijmans
54/1 Elgin street
VIC 3053, Carlton, Melbourne
Australia